выве́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выве́дка выве́дкі
Р. выве́дкі выве́дак
Д. выве́дцы выве́дкам
В. выве́дку выве́дкі
Т. выве́дкай
выве́дкаю
выве́дкамі
М. выве́дцы выве́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выве́дка ж., разг. выве́дывание ср., разве́дывание ср., разве́дка, разузнава́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Выведванне; разведка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

secret service [ˌsi:krɪtˈsɜ:vɪs] n. mil. слу́жба агенту́рнай разве́дкі і контрразве́дкі; сакрэ́тная слу́жба; выве́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reconnaissance

[rɪˈkɑ:nəzəns]

n.

выве́дка, разьве́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

secret service

выве́дная слу́жба, выве́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разве́дка в разн. знач. разве́дка, -кі ж., выве́дка, -кі ж.;

возду́шная разве́дка паве́траная разве́дка;

разве́дка поле́зных ископа́емых разве́дка кары́сных вы́капняў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intelligence

[ɪnˈtelɪdʒəns]

n.

1) ро́зум -у m.; ке́млівасьць, інтэліге́нтнасьць f.

2) ве́стка, інфарма́цыя f.

3) выве́дная слу́жба, выве́дка, разьве́дка f.

intelligence agent — выве́дны а́гент, выве́днік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zwiad, ~u

м. разведка; выведка;

pójść na ~y — а) пайсці ў разведку;

перан. разм. схадзіць разведаць (на разведку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wywiad, ~u

м.

1. разведка; выведка;

wywiad lotniczy — паветраная разведка;

2. інтэрв(ю;

udzielić ~u — даць інтэрв(ю;

3. апытанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)