вы́варка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́варка |
вы́варкі |
| Р. |
вы́варкі |
вы́варак |
| Д. |
вы́варцы |
вы́варкам |
| В. |
вы́варку |
вы́варкі |
| Т. |
вы́варкай
вы́варкаю |
вы́варкамі |
| М. |
вы́варцы |
вы́варках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́варка ж. вы́варка; см. вы́варыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́варка ж. выва́рванне, -ння ср., вы́варка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́варка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выварыць (у 1 знач.).
2. Разм. Пасудзіна, у якой выварваецца бялізна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)