вы́варка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́варка вы́варкі
Р. вы́варкі вы́варак
Д. вы́варцы вы́варкам
В. вы́варку вы́варкі
Т. вы́варкай
вы́варкаю		 вы́варкамі
М. вы́варцы вы́варках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́варка ж. вы́варка; см. вы́варыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́варка ж. выва́рванне, -ння ср., вы́варка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́варка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выварыць (у 1 знач.).

2. Разм. Пасудзіна, у якой выварваецца бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варка ж

1. (выварванне) Áuskochen n -s;

вы́варкі мн (рэшткі пасля варкі) Ábsud m -(e)s, -e; das Áusgekochte (sub);

2. (пасудзіна) (Wásch)bóttich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

піўная выварка

т. 12, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Wánne

f -, -n

1) ва́нна, купе́ль

2) вы́варка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)