вы́валачы, -лаку, -лачаш, -лача; -лачам, -лачаце, -лакуць; вы́валак, -кла; -лачы; -лачаны; зак., каго-што.
Выцягнуць волакам.
В. лодку з вады на бераг.
|| незак. вывалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вывала́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́валачы
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́валаку |
вы́валачам |
| 2-я ас. |
вы́валачаш |
вы́валачаце |
| 3-я ас. |
вы́валача |
вы́валакуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́валак |
вы́валаклі |
| ж. |
вы́валакла |
| н. |
вы́валакла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́валачы |
вы́валачыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́валакшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́валачы сов., разг. вы́волочь, вы́волочить, вы́тащить;
мех ця́жкі, ледзь ~лаклі — мешо́к тяжёлый, еле вы́волокли (вы́тащили)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́валачы, ‑лачу, ‑лачаш, ‑лача; ‑лачам, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. вывалак, ‑ла; зак., што.
1. Выцягнуць волакам што‑н. адкуль‑н. Вывалачы лодку з вады на бераг. // Разм. Выцягваючы, выбавіць што‑н., што загрузла, засела. Вывалачы воз з гразі. □ Царкоўны стараста.. стаяў і спакойна пазіраў, як а. Мадэст церабіўся ў гразі і не мог вывалачы з балота ног. Колас. // Вынесці каго‑, што‑н. Яна [цётка Броня] вывалакла на ганак зэдлік, які раней валяўся ў сенцах. Шыловіч. Марна павалэндаўшыся так з гадзіну, двое паліцаяў вывалаклі Сотнікава з памяшкання і кінулі ў тую самую камеру, дзе стараста. Быкаў. // Выцягнуць, прымусіць выйсці. Хлопцы амаль сілком вывалаклі мяне з інтэрната на прастор ракі. Сабаленка. [Сцяпан:] — Не мог [Быкоўскі], як трэба, па-хрысціянску — з сватам.. маю дачку ўзяць, але, як злодзей, хацеў праз акно вывалачы! Купала.
2. Разм. Украсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́валачаны разг. вы́волоченный, вы́тащенный; см. вы́валачы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вывалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вывалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́валачаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вывалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывалака́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывалакаць — вывалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вывала́кванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывалакваць — вывалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)