Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́вад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыта́тніцтва, -а, н. (разм.).

Празмернае ўжыванне цытат як спосаб выказвання думак і пацвярджэння зробленага вываду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасы́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

У логіцы: суджэнне, якое служыць асновай для вываду.

Правільная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., да чаго.

Разважаючы, прыйсці да якога-н. заключэння, вываду.

Д. да лепшага рашэння.

|| незак. даду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безумо́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безумоўнага. Безумоўнасць вываду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрунтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць абгрунтаванага; доказнасць, пераканаўчасць якога‑н. сцверджання, вываду. Абгрунтаванасць рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; зак.

1. Усебакова разгледзець, абдумаць што-н., дзелячыся сваімі думкамі, меркаваннямі.

Давайце разам памяркуем і вырашым, што будзем рабіць далей.

2. Падумаўшы, разважыць, прыйсці да якога-н. вываду.

Ён памеркаваў і згадзіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абма́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўвесці ў зман, паслужыць асновай для памылковага вываду аб кім‑, чым‑н. Абманлівае ўражанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывадны́, ‑ая, ‑ое.

Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., каго-што.

Параўноўваючы, суаднесці адзін з адным для атрымання якога-н. вываду.

С. паказанні сведак.

|| незак. супастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. супастаўле́нне, -я, н.

|| прым. супастаўля́льны, -ая, -ае.

С. метад даследавання.

С. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)