Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́вад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыта́тніцтва, -а, н. (разм.).

Празмернае ўжыванне цытат як спосаб выказвання думак і пацвярджэння зробленага вываду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасы́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

У логіцы: суджэнне, якое служыць асновай для вываду.

Правільная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даду́мацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., да чаго.

Разважаючы, прыйсці да якога-н. заключэння, вываду.

Д. да лепшага рашэння.

|| незак. даду́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безумо́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безумоўнага. Безумоўнасць вываду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрунтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць абгрунтаванага; доказнасць, пераканаўчасць якога‑н. сцверджання, вываду. Абгрунтаванасць рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; зак.

1. Усебакова разгледзець, абдумаць што-н., дзелячыся сваімі думкамі, меркаваннямі.

Давайце разам памяркуем і вырашым, што будзем рабіць далей.

2. Падумаўшы, разважыць, прыйсці да якога-н. вываду.

Ён памеркаваў і згадзіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вывадны́, ‑ая, ‑ое.

Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўвесці ў зман, паслужыць асновай для памылковага вываду аб кім‑, чым‑н. Абманлівае ўражанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., каго-што.

Параўноўваючы, суаднесці адзін з адным для атрымання якога-н. вываду.

С. паказанні сведак.

|| незак. супастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. супастаўле́нне, -я, н.

|| прым. супастаўля́льны, -ая, -ае.

С. метад даследавання.

С. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)