абгрунтаванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абгрунтаванага; доказнасць, пераканаўчасць якога‑н. сцверджання, вываду. Абгрунтаванасць рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)