вывадны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вывадны́ вывадна́я вывадно́е вывадны́я
Р. вывадно́га вывадно́й
вывадно́е		 вывадно́га вывадны́х
Д. вывадно́му вывадно́й вывадно́му вывадны́м
В. вывадны́ (неадуш.)
вывадно́га (адуш.)		 вывадну́ю вывадно́е вывадны́я (неадуш.)
вывадны́х (адуш.)
Т. вывадны́м вывадно́й
вывадно́ю		 вывадны́м вывадны́мі
М. вывадны́м вывадно́й вывадны́м вывадны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вывадны́ тех., анат. выводно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывадны́, ‑ая, ‑ое.

Які служыць для вываду, выхаду чаго‑н. адкуль‑н. Вывадная адтуліна. Вывадны канал. Вывадны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вад, -у і -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. вывесці¹.

2. -у. Суджэнне, якое лагічна вынікае з меркаванняў.

Тэарэтычныя, практычныя вывады.

3. -а. Провад або прыстасаванне, прызначанае для сувязі са знешнім асяроддзем (спец.).

|| прым. вывадны́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выводно́й вывадны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)