выбо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.
1. Паглыбленне на паверхні чаго-н., выбітае ўдарам.
2. Яма на дарозе ад язды.
Дарога ў выбоінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выбо́іна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выбо́іна |
выбо́іны |
| Р. |
выбо́іны |
выбо́ін |
| Д. |
выбо́іне |
выбо́інам |
| В. |
выбо́іну |
выбо́іны |
| Т. |
выбо́інай
выбо́інаю |
выбо́інамі |
| М. |
выбо́іне |
выбо́інах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
выбо́іна ж. (углубление на поверхности чего-л.) выбо́ина; (на дороге — ещё) уха́б м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выбо́іна, ‑ы, ж.
Паглыбленне на паверхні чаго‑н., выбітае ўдарам. Выбоіны ад куль на сценах дамоў. // пераважна мн. (выбо́іны, ‑ін). Ямы на дарозе, выбітыя калёсамі; калдобіны. Воз мякка падскокваў на выбоінах каляін, пакідаючы за сабой шэры, узвіхраны коламі пыл. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уха́ба, -ы, мн. -ы, уха́б, ж.
Выбоіна на дарозе.
Калёсы падскакваюць на ўхабах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калдо́біна, -ы, мн. -ы, -бін, ж.
Выбоіна, яма на дарозе; паглыбленне або ўпадзіна на дне вадаёма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вы́бай ’выбаіна’ (Гарэц., Байк. і Некр., КСП), вы́баіна (Мат. Гом.), выбо́іна (Шат., БРС), выбо́й (КЭС, лаг., Жыв. сл.), укр. ви́бій ’ямка ў земляной падлозе; выбоіна’, вибо́іна, рус. вы́бой, выбо́ина ’тс’, польск. wybój ’выбоіна’. Ад выбіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уха́ба, ‑ы, ж.
Выбоіна, калдобіна, няроўнасць на дарозе. Рыпяць драбіны, падскакваючы на ўхабах. П. Ткачоў. Дарога была няроўная, слізкая, з ухабамі, сані кідала з боку на бок. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбо́ина ж. (углубление) выбо́іна, -ны ж.; (на дороге — ещё) вы́бай, -баю м., калдо́біна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вандо́л ’невялікая выбоіна, ямка’ (КЭС, Касп.); ’ухаба, выбай, калдоба’ (Яшк.), вандола (Сцяшк. МГ). З польск. wędół ’тс’ (Брукнер, 597).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)