выбаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выбаўля́ю выбаўля́ем
2-я ас. выбаўля́еш выбаўля́еце
3-я ас. выбаўля́е выбаўля́юць
Прошлы час
м. выбаўля́ў выбаўля́лі
ж. выбаўля́ла
н. выбаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. выбаўля́й выбаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выбаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбаўля́ць несов., разг.

1. (заставлять выйти) выма́нивать; выта́скивать;

2. выта́скивать (с трудом);

3. перен. выруча́ть;

1-3 см. вы́бавіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бавіць, -баўлю, -бавіш, -бавіць; -баўлены; зак. (разм.).

1. каго-што. Выцягнуць, дастаць тое, што засела, загрузла.

В. воз з гразі.

В. з бяды (перан.).

2. каго. Пераканаць, прымусіць выйсці, выехаць адкуль-н.

В. дзяцей з хаты на вуліцу.

|| незак. выбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Выбаўля́ць. Гл. выбавіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбаўляць — выбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчаро́ўваць

‘выбаўляць ад чараў, чараўніцтва каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчаро́ўваю адчаро́ўваем
2-я ас. адчаро́ўваеш адчаро́ўваеце
3-я ас. адчаро́ўвае адчаро́ўваюць
Прошлы час
м. адчаро́ўваў адчаро́ўвалі
ж. адчаро́ўвала
н. адчаро́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчаро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбаўля́цца несов., разг.

1. выбира́ться; см. вы́бавіцца;

2. страд. выма́ниваться; выта́скиваться; выруча́ться; см. выбаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́нивать несов.

1. (добывать обманом) прост. выманта́чваць, выду́рваць;

2. (вызывать) разг. вызыва́ць, выкліка́ць, выбаўля́ць; см. вы́манить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбаўле́нне ср., разг.

1. выма́нивание; выта́скивание;

2. выта́скивание (с трудом);

3. выруче́ние;

1-3 см. выбаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)