выбача́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

В. ўчынак.

В. тон.

|| наз. выбача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбача́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выбача́льны выбача́льная выбача́льнае выбача́льныя
Р. выбача́льнага выбача́льнай
выбача́льнае		 выбача́льнага выбача́льных
Д. выбача́льнаму выбача́льнай выбача́льнаму выбача́льным
В. выбача́льны (неадуш.)
выбача́льнага (адуш.)		 выбача́льную выбача́льнае выбача́льныя (неадуш.)
выбача́льных (адуш.)
Т. выбача́льным выбача́льнай
выбача́льнаю		 выбача́льным выбача́льнымі
М. выбача́льным выбача́льнай выбача́льным выбача́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбача́льны извини́тельный; извиня́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

извини́тельный выба́члівы, праба́чны, выбача́льны, прабача́льны; (простительный) дарава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

извиня́ющий

1. прич. які́ (што) выбача́е, які́ (што) прабача́е; які́ (што) дару́е (каму што, за што); см. извиня́ть;

2. в знач. прил. выбача́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)