вы́барчы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выбараў.

В. закон.

В. ўчастак.

В. бюлетэнь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́барчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́барчы вы́барчая вы́барчае вы́барчыя
Р. вы́барчага вы́барчай
вы́барчае
вы́барчага вы́барчых
Д. вы́барчаму вы́барчай вы́барчаму вы́барчым
В. вы́барчы (неадуш.)
вы́барчага (адуш.)
вы́барчую вы́барчае вы́барчыя (неадуш.)
вы́барчых (адуш.)
Т. вы́барчым вы́барчай
вы́барчаю
вы́барчым вы́барчымі
М. вы́барчым вы́барчай вы́барчым вы́барчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́барчы избира́тельный;

~чая — акру́га избира́тельный о́круг;

в. ўча́стак — избира́тельный уча́сток;

усеагу́льнае ~чае пра́ва — всео́бщее избира́тельное пра́во;

в. бюлетэ́нь — избира́тельный бюллете́нь;

акты́ўнае ~чае пра́ва — акти́вное избира́тельное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́барчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выбараў службовых асоб галасаваннем. Выбарчы ўчастак. Выбарчы сход, бюлетэнь. Выбарчае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́барчы (БРС, КТС). Частковая калька з рус. избирательный (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэнз, -у, м.

Умовы, якія дазваляюць асобе карыстацца тымі ці іншымі палітычнымі правамі.

Узроставы ц.

Выбарчы ц.

Адукацыйны ц.

|| прым. цэ́нзавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́пшчына, ‑ы, ж.

Выбарчы прадстаўнічы орган дзяржаўнай улады ў Югаславіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

избира́тельный

1. вы́барчы;

всео́бщее избира́тельное пра́во усеагу́льнае вы́барчае пра́ва;

избира́тельный о́круг вы́барчая акру́га;

избира́тельный уча́сток вы́барчы ўча́стак;

2. спец. выбіра́льны;

избира́тельные сво́йства све́та выбіра́льныя ўласці́васці святла́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюлетэ́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Кароткае афіцыйнае паведамленне аб якой-н. важнай грамадскай падзеі, справе.

Б. з’езда.

2. Назва некаторых перыядычных выданняў, у якіх змяшчаюцца кароткія матэрыялы аб працы ўстаноў, грамадскіх арганізацый, вынікі даследаванняў і пад.

Б.

Музея Марка Шагала.

3. Лісток для галасавання.

Выбарчы б.

4. Бальнічны ліст аб часовай непрацаздольнасці па хваробе (разм.).

Узяць б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ценз в разн. знач. цэнз, род. цэ́нзу м.;

избира́тельный ценз вы́барчы цэнз;

возрастно́й ценз узро́ставы цэнз;

иму́щественный ценз маёмасны цэнз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)