вы́барчы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выбараў.

В. закон.

В. ўчастак.

В. бюлетэнь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́барчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́барчы вы́барчая вы́барчае вы́барчыя
Р. вы́барчага вы́барчай
вы́барчае
вы́барчага вы́барчых
Д. вы́барчаму вы́барчай вы́барчаму вы́барчым
В. вы́барчы (неадуш.)
вы́барчага (адуш.)
вы́барчую вы́барчае вы́барчыя (неадуш.)
вы́барчых (адуш.)
Т. вы́барчым вы́барчай
вы́барчаю
вы́барчым вы́барчымі
М. вы́барчым вы́барчай вы́барчым вы́барчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́барчы избира́тельный;

~чая — акру́га избира́тельный о́круг;

в. ўча́стак — избира́тельный уча́сток;

усеагу́льнае ~чае пра́ва — всео́бщее избира́тельное пра́во;

в. бюлетэ́нь — избира́тельный бюллете́нь;

акты́ўнае ~чае пра́ва — акти́вное избира́тельное пра́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́барчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выбараў службовых асоб галасаваннем. Выбарчы ўчастак. Выбарчы сход, бюлетэнь. Выбарчае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́барчы Wahl ;

вы́барчая сістэ́ма Whlsystem n -s, -e;

вы́барчая кампа́нія Whlkampf m -(e)s, -kämpfe, Whlkampagne [-njə] f -, -n;

вы́барчае пра́ва Whlrecht n -es, -e;

вы́барчая акру́га Whlkreis m -es, -e;

вы́барчы ўча́стак Whlbezirk m -es, -e;

вы́барчы пункт Whllokal n -s, -e;

вы́барчая камі́сія Whlausschuss -es, -schüsse;

2. фіз selektv, trnnscharf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́барчы (БРС, КТС). Частковая калька з рус. избирательный (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВЫ́БАРЧЫ ЎЧА́СТАК,

частка выбарчай акругі, дзе галасуе пэўная колькасць выбаршчыкаў. У Рэспубліцы Беларусь ствараюцца для выбараў прадстаўнічых органаў дзярж. улады і Прэзідэнта. На выбарчыя ўчасткі падзяляецца тэр. раёнаў, гарадоў, раёнаў у гарадах. Выбарчыя ўчасткі ствараюцца таксама ў вайсковых часцях, могуць быць створаны і ў санаторыях, дамах адпачынку, бальніцах і інш.

т. 4, с. 300

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАРУ́СКІ ЦЭНТРА́ЛЬНЫ ВЫ́БАРЧЫ КАМІТЭ́Т

(БЦВК),

каардынацыйны орган бел. паліт. арг-цый у Зах. Беларусі па выбарах у сейм Польшчы. Створаны ў канцы жн. 1922 у Вільні. У яго фарміраванні ўдзельнічалі Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя, Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў, Беларуская партыя незалежных сацыялістаў, Беларуская рэвалюцыйная арганізацыя, Беларуская хрысціянская дэмакратыя, вядомыя беспарт. дзеячы. У к-т уваходзілі А.І.Луцкевіч (старшыня), Б.А.Тарашкевіч (таварыш старшыні), А.В.Станкевіч, М.С.Кахановіч, Л.І.Родзевіч і інш. Асн. задачы БЦВК: выпрацоўка выбарчай платформы, падбор і падтрымка кандыдатаў у паслы ў сейм і сенатары Польскай Рэспублікі. У выніку выбараў 5.11.1922 пасламі (дэпутатамі) выбраны 11 прадстаўнікоў бел. народа, сенатарамі — 3; утвораны Беларускі пасольскі клуб.

А.М.Сідарэвіч.

т. 2, с. 461

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цэнз, -у, м.

Умовы, якія дазваляюць асобе карыстацца тымі ці іншымі палітычнымі правамі.

Узроставы ц.

Выбарчы ц.

Адукацыйны ц.

|| прым. цэ́нзавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

polling station [ˈpəʊlɪŋˌsteɪʃn] n. вы́барчы ўча́стак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)