вуса́ч
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вуса́ч |
вусачы́ |
| Р. |
вусача́ |
вусачо́ў |
| Д. |
вусачу́ |
вусача́м |
| В. |
вусача́ |
вусачо́ў |
| Т. |
вусачо́м |
вусача́мі |
| М. |
вусачы́ |
вусача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вуса́ч
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вуса́ч |
вусачы́ |
| Р. |
вусача́ |
вусачо́ў |
| Д. |
вусачу́ |
вусача́м |
| В. |
вусача́ |
вусачо́ў |
| Т. |
вусачо́м |
вусача́мі |
| М. |
вусачу́ |
вусача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)