ву́зел
‘мера’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Р. |
вузла́ |
вузло́ў |
| Д. |
вузлу́ |
вузла́м |
| В. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Т. |
вузло́м |
вузла́мі |
| М. |
вузле́ |
вузла́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ву́зел
‘месца; сукупнасць; прычоска; клунак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Р. |
вузла́ |
вузло́ў |
| Д. |
вузлу́ |
вузла́м |
| В. |
ву́зел |
вузлы́ |
| Т. |
вузло́м |
вузла́мі |
| М. |
вузле́ |
вузла́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
га́нглій, ‑я, м.
Скопішча нервовых клетак, нервовых вузлоў.
[Ад грэч. ganglíon — вузел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вузлавяза́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вязання вузлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лімфадэні́т, ‑у, М ‑ніце, м.
Спец. Запаленне лімфатычных вузлоў.
[Ад лац. lympha — вільгаць і грэч. adén — залоза.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гемаро́й, -ю, м.
Хвароба, звязаная з застоем крыві ў ніжняй частцы прамой кішкі і расшырэннем вен у выглядзе вузлоў, якія часта выклікаюць крывацёк.
|| прым. гемараіда́льны, -ая, -ае і гемаро́йны, -ая, -ае.
Гемараідальныя шышкі.
Гемаройная кроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наразвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Развязаць вялікую колькасць чаго‑н. Наразвязваць вузлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залазава́нне, ‑я, н.
Заразная хвароба коней — запаленне слізістай абалонкі насаглоткі і падсківічных лімфатычных вузлоў; мыт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назавя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Завязаць вялікую колькасць чаго‑н. Назавязваць вузлоў на вяроўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхумо́вы, ‑умоў; адз. няма.
Дакумент, які змяшчае якасныя характарыстыкі машын, вузлоў, дэталей і пад. і правілы іх эксплуатацыі; тэхнічныя ўмовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)