1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| вузлава́я | вузлаво́е | вузлавы́я | ||
| вузлаво́га | вузлаво́й вузлаво́е |
вузлаво́га | вузлавы́х | |
| вузлаво́му | вузлаво́й | вузлаво́му | вузлавы́м | |
вузлаво́га ( |
вузлаву́ю | вузлаво́е | вузлавы́я ( вузлавы́х ( |
|
| вузлавы́м | вузлаво́й вузлаво́ю |
вузлавы́м | вузлавы́мі | |
| вузлавы́м | вузлаво́й | вузлавы́м | вузлавы́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які з’яўляецца месцам перакрыжавання, злучэння чаго‑н.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́зел¹, -зла́,
1. Месца, дзе звязаны канцы чаго
2. Месца перакрыжавання, стыку чаго
3. Частка механізма або тэхнічнае ўстройства, якія ўяўляюць сабой складанае злучэнне дэталей, асобных частак (
4. Тое, што і клунак.
Гордзіеў вузел (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узлово́й
узлова́я ста́нция вузлава́я ста́нцыя;
узлово́й вопро́с вузлаво́е пыта́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)