вузлавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. вузел¹.

2. перан. Асноўны, галоўны, самы істотны.

Вузлавое пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузлавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вузлавы́ вузлава́я вузлаво́е вузлавы́я
Р. вузлаво́га вузлаво́й
вузлаво́е		 вузлаво́га вузлавы́х
Д. вузлаво́му вузлаво́й вузлаво́му вузлавы́м
В. вузлавы́ (неадуш.)
вузлаво́га (адуш.)		 вузлаву́ю вузлаво́е вузлавы́я (неадуш.)
вузлавы́х (адуш.)
Т. вузлавы́м вузлаво́й
вузлаво́ю		 вузлавы́м вузлавы́мі
М. вузлавы́м вузлаво́й вузлавы́м вузлавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вузлавы́ прям., перен. узлово́й;

~ва́я ста́нцыя — узлова́я ста́нция;

~во́е пыта́нне — узлово́й вопро́с;

~во́е пісьмо́ — узлово́е письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вузлавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які з’яўляецца месцам перакрыжавання, злучэння чаго‑н. Вузлавая чыгуначная станцыя.

2. перан. Асноўны, галоўны, самы істотны. Вузлавое пытанне. Вузлавы пункт супярэчнасцей.

3. Спец. Які ажыццяўляецца комплексна. Вузлавы метад рамонту машын.

•••

Вузлавое пісьмо гл. пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузлавы́

1. Knóten ;

вузлава́я ста́нцыя чыг. Knótenpunkt m -es, -e;

2. перан. (галоўны) wésentlich;

вузлавы́я мо́манты дасле́давання Schwérpunkte der Fórschung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ву́зел¹, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

1. Месца, дзе звязаны канцы чаго-н. або зацягнута пятля на чым-н.

Завязаць в. або вузлом.

В. на канаце.

Хусцінка на шыі завязана ў в.

Марскі в. (асобы спосаб завязвання тросаў у маракоў).

2. Месца перакрыжавання, стыку чаго-н. і пад. (ліній, магістралей, валокнаў і пад.).

Чыгуначны в.

В. дарог.

Тэлеграфны в.

Нервовы в.

В. супярэчнасцей (перан.).

3. Частка механізма або тэхнічнае ўстройства, якія ўяўляюць сабой складанае злучэнне дэталей, асобных частак (спец.).

Зборка вузлоў.

Санітарныя вузлы ў кватэрах (каналізацыя, водаправод і пад.).

4. Тое, што і клунак.

Звязаць рэчы ў в.

◊

Гордзіеў вузел (кніжн.) — пра заблытаныя абставіны, справы [па імені цара Гордзія, што завязаў вузел, які быў рассечаны Аляксандрам Македонскім].

Рассячы гордзіеў вузел (смела вырашыць цяжкае пытанне).

|| памянш. вузе́льчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. вузлавы́, -а́я, -о́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узлово́й прям., перен. вузлавы́;

узлова́я ста́нция вузлава́я ста́нцыя;

узлово́й вопро́с вузлаво́е пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

węzłowy

węzłow|y

вузлавы;

stacja ~a — вузлавая станцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

node [nəʊd] n.

1.tech. ву́зел, вузлавы́ пункт, ме́сца перакрыжава́ння/сты́ку (чаго-н.)

2. на́раст, патаўшчэ́нне;

a lymph node anat. лімфаты́чны ву́зел

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Knótenpunkt

m -(e)s, -e вузлавы́ пункт; чыг. вузлава́я ста́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)