ву́зка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ву́зка вузе́й найвузе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ву́зка нареч., прям., перен. у́зко; см. ву́зкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вузка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. ў знач. слова «вузкі», напр.: вузкалобы, вузкаплечы, вузкаспецыяльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузка...

Першая частка складаных слоў, якая ўжываецца ў значэннях слова «вузкі», напрыклад: вузкаплечы, вузкаспецыяльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́зко нареч., прям., перен. ву́зка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матэрыялісты́чны, -ая, -ае.

1. гл. матэрыялізм.

2. Вузка практычны, які адносіцца да рэчаіснасці з пункту гледжання сваёй выгады.

|| наз. матэрыялісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяля́га, ‑і, м.

Разм. неадабр. Той, хто ў сваёй працы кіруецца вузка практычнымі меркаваннямі, забываючыся на прынцыповы бок справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матэрыялісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які грунтуецца на ідэях матэрыялізму. Матэрыялістычнае разуменне гісторыі.

2. Прасякнуты матэрыялізмам (у 2 знач.); вузка практычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́ншчына, ‑ы, ж., зб.

Пагард.

1. Ваенныя, погляды якіх абмежаваны вузка прафесійнымі ведамі, укладам жыцця казармы. Контррэвалюцыйная ваеншчына.

2. Агрэсіўныя ваенныя колы капіталістычных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вясня́чка ’яравая пшаніца’ (слонім., Сцяшк. МГ) — вузка-рэгіянальнае ўтварэнне ад вясна́ (гл.) і суф. ‑ячк‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 182).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)