вугляко́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вугляко́п вугляко́пы
Р. вугляко́па вугляко́паў
Д. вугляко́пу вугляко́пам
В. вугляко́па вугляко́паў
Т. вугляко́пам вугляко́памі
М. вугляко́пе вугляко́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вугляко́п м. углеко́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугляко́п, ‑а, м.

Уст. Шахцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

углеко́п уст. вугляко́п, -па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вугля...¹ (гл. вугле...¹).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. вугаль; ужыв. замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: вугляносны, вуглякоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугле... (а таксама вугля...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «вугаль», напрыклад: вуглездабыча, вуглеабпальванне, вуглякоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарняк, шахцёр / здабывае вугаль: вуглякоп (уст.) / здабывае руду: рудакоп (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)