вугляко́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вугляко́п вугляко́пы
Р. вугляко́па вугляко́паў
Д. вугляко́пу вугляко́пам
В. вугляко́па вугляко́паў
Т. вугляко́пам вугляко́памі
М. вугляко́пе вугляко́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)