у́гольный ву́гальны;

у́гольная кислота́ хим. ву́гальная кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́гальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугалю; багаты вугалем. Вугальны пыл, пласт, басейн. // Зроблены з вугалю. Вугальныя электроды. // Які займаецца здабычай вугалю. Вугальная прамысловасць. // Прызначаны для здабычы, захавання, перавозкі вугалю. Вугальны склад. Вугальны камбайн.

•••

Вугальная кіслата гл. кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэрнь², -і, ж.

1. Гравіроўка металічных вырабаў, пераважна сярэбраных і залатых, штрыхі якой запаўняюцца спецыяльным чорным сплавам, а таксама вырабы, апрацаваныя такім чынам.

2. Чорная вугальная фарба арганічнага паходжання (спец.).

|| прым. чэ́рневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглекіслата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Вугальная кіслата, якая ўтвараецца пры спалучэнні вуглякіслага газу з вадою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглякі́слы, ‑ая, ‑ае.

У састаў якога ўваходзіць вугальная кіслата. Вуглякіслыя злучэнні. Вуглякіслая вапна.

•••

Вуглякіслы газ гл. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́гальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́гальны ву́гальная ву́гальнае ву́гальныя
Р. ву́гальнага ву́гальнай
ву́гальнае		 ву́гальнага ву́гальных
Д. ву́гальнаму ву́гальнай ву́гальнаму ву́гальным
В. ву́гальны (неадуш.)
ву́гальнага (адуш.)		 ву́гальную ву́гальнае ву́гальныя (неадуш.)
ву́гальных (адуш.)
Т. ву́гальным ву́гальнай
ву́гальнаю		 ву́гальным ву́гальнымі
М. ву́гальным ву́гальнай ву́гальным ву́гальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графі́тна-ву́гальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. графі́тна-ву́гальны графі́тна-ву́гальная графі́тна-ву́гальнае графі́тна-ву́гальныя
Р. графі́тна-ву́гальнага графі́тна-ву́гальнай
графі́тна-ву́гальнае		 графі́тна-ву́гальнага графі́тна-ву́гальных
Д. графі́тна-ву́гальнаму графі́тна-ву́гальнай графі́тна-ву́гальнаму графі́тна-ву́гальным
В. графі́тна-ву́гальны (неадуш.)
графі́тна-ву́гальнага (адуш.)		 графі́тна-ву́гальную графі́тна-ву́гальнае графі́тна-ву́гальныя (неадуш.)
графі́тна-ву́гальных (адуш.)
Т. графі́тна-ву́гальным графі́тна-ву́гальнай
графі́тна-ву́гальнаю		 графі́тна-ву́гальным графі́тна-ву́гальнымі
М. графі́тна-ву́гальным графі́тна-ву́гальнай графі́тна-ву́гальным графі́тна-ву́гальных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́пельна-ву́гальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́пельна-ву́гальны по́пельна-ву́гальная по́пельна-ву́гальнае по́пельна-ву́гальныя
Р. по́пельна-ву́гальнага по́пельна-ву́гальнай
по́пельна-ву́гальнае		 по́пельна-ву́гальнага по́пельна-ву́гальных
Д. по́пельна-ву́гальнаму по́пельна-ву́гальнай по́пельна-ву́гальнаму по́пельна-ву́гальным
В. по́пельна-ву́гальны (неадуш.)
по́пельна-ву́гальнага (адуш.)		 по́пельна-ву́гальную по́пельна-ву́гальнае по́пельна-ву́гальныя (неадуш.)
по́пельна-ву́гальных (адуш.)
Т. по́пельна-ву́гальным по́пельна-ву́гальнай
по́пельна-ву́гальнаю		 по́пельна-ву́гальным по́пельна-ву́гальнымі
М. по́пельна-ву́гальным по́пельна-ву́гальнай по́пельна-ву́гальным по́пельна-ву́гальных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарфя́на-ву́гальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарфя́на-ву́гальны тарфя́на-ву́гальная тарфя́на-ву́гальнае тарфя́на-ву́гальныя
Р. тарфя́на-ву́гальнага тарфя́на-ву́гальнай
тарфя́на-ву́гальнае		 тарфя́на-ву́гальнага тарфя́на-ву́гальных
Д. тарфя́на-ву́гальнаму тарфя́на-ву́гальнай тарфя́на-ву́гальнаму тарфя́на-ву́гальным
В. тарфя́на-ву́гальны (неадуш.)
тарфя́на-ву́гальнага (адуш.)		 тарфя́на-ву́гальную тарфя́на-ву́гальнае тарфя́на-ву́гальныя (неадуш.)
тарфя́на-ву́гальных (адуш.)
Т. тарфя́на-ву́гальным тарфя́на-ву́гальнай
тарфя́на-ву́гальнаю		 тарфя́на-ву́гальным тарфя́на-ву́гальнымі
М. тарфя́на-ву́гальным тарфя́на-ву́гальнай тарфя́на-ву́гальным тарфя́на-ву́гальных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́ма, -ы, мн. -ы, ям, ж.

1. Паглыбленне ў зямлі.

Выкапаць яму.

Памыйная я.

Паветраная я. (перан.: участак у паветры, дзе самалёт рэзка зніжаецца, нібыта правальваецца). Капаць яму каму-н. (перан.: рыхтаваць непрыемнасць).

2. Абсталяванае паглыбленае месца для захоўвання чаго-н. (спец.).

Хаваць бульбу ў яме.

Вугальная я. (на судне). Аркестравая я.

3. Упадзіна, нізіна (разм.).

Вёска стаіць у яме.

|| памянш. я́мка, -і, ДМ я́мцы, мн. -і, я́мак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)