втну́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. втну́ втну́
Р. втну́ втну́
Д. втну́ втну́
В. втну́ втну́
Т. втну́ втну́
М. втну́ втну́

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

втну ж., нескл. (вышэ́йшая тэхні́чная навуча́льная ўстано́ва) втуз м., скл. (вы́сшее техни́ческое уче́бное заведе́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отраслево́й галіно́вы;

отраслевые вту́зы галіно́выя втну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВТУЗ м. (вы́сшее техни́ческое уче́бное заведе́ние) ВТНУ (вышэ́йшая тэхні́чная навуча́льная ўстано́ва);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)