втну́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. втну́ втну́
Р. втну́ втну́
Д. втну́ втну́
В. втну́ втну́
Т. втну́ втну́
М. втну́ втну́

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)