впира́ть несов., прост.

1. (вдавливать, вталкивать во что-л.) упіра́ць; упі́хваць, уці́скваць;

2. см. впира́ться 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіра́ць несов.

1. разг. (впихивать, втискивать) впира́ть;

2. разг. вта́скивать, ввола́кивать;

3. упира́ть;

4. разг. (навязывать) всу́чивать;

1-4 см. упе́рці 1-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)