во́цатны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́цатны |
во́цатная |
во́цатнае |
во́цатныя |
| Р. |
во́цатнага |
во́цатнай
во́цатнае |
во́цатнага |
во́цатных |
| Д. |
во́цатнаму |
во́цатнай |
во́цатнаму |
во́цатным |
| В. |
во́цатны (неадуш.)
во́цатнага (адуш.) |
во́цатную |
во́цатнае |
во́цатныя (неадуш.)
во́цатных (адуш.) |
| Т. |
во́цатным |
во́цатнай
во́цатнаю |
во́цатным |
во́цатнымі |
| М. |
во́цатным |
во́цатнай |
во́цатным |
во́цатных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́цатны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да воцату, уласцівы воцату. Воцатны пах. // Прызначаны для воцату, з-пад воцату. Воцатная бутля.
•••
Воцатнае дрэва — воцатнік.
Воцатная кіслата — арганічнае бясколернае рэчыва з рэзкім пахам.
Воцатная эсенцыя — назва моцнага раствору воцатнай кіслаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)