во́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.

Верхняе адзенне.

Цёплая в.

Святочная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́пратка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. во́пратка во́праткі
Р. во́праткі во́пратак
Д. во́пратцы во́праткам
В. во́пратку во́праткі
Т. во́праткай
во́праткаю		 во́праткамі
М. во́пратцы во́пратках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́пратка ж. оде́жда (верхняя)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́пратка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Верхняе адзенне. Цёплая вопратка. Будзённая вопратка. □ Людзі крыху розніліся вопраткай. Тут трапляліся чорныя форменкі чыгуначнікаў, прамазучаныя шапкі дэпоўцаў. Лынькоў. // перан. Покрыва чаго‑н. Белая зімовая вопратка зямлі падралася перш за ўсё на ўзгорках. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́пратка ’адзенне’ (БРС, КТС, Бяльк., Касп., Яруш., Сцяшк., Інстр. I). Рус. смал. упрятка ’адзенне’, бранск. во́прэткі ’тс’. Ад апратаць (гл.) з дапамогай суф. ‑ка. Падрабязна гл. Мяркулава, Этимология, 1974, 64 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмакрэ́лы, -ая, -ае.

Мокры, змочаны.

Абмакрэлая вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залубяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Зацвярдзелы, каляны.

Залубянелая вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шара́чак

‘вопратка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шара́чак шара́чкі
Р. шара́чка шара́чкаў
Д. шара́чку шара́чкам
В. шара́чак шара́чкі
Т. шара́чкам шара́чкамі
М. шара́чку шара́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шарачо́к

‘вопратка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шарачо́к шарачкі́
Р. шарачка́ шарачко́ў
Д. шарачку́ шарачка́м
В. шарачо́к шарачкі́
Т. шарачко́м шарачка́мі
М. шарачку́ шарачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недано́сак

‘старая, паношаная вопратка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недано́сак недано́скі
Р. недано́ска недано́скаў
Д. недано́ску недано́скам
В. недано́сак недано́скі
Т. недано́скам недано́скамі
М. недано́ску недано́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)