во́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.

Верхняе адзенне.

Цёплая в.

Святочная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́пратка ж. оде́жда (верхняя)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

во́пратка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Верхняе адзенне. Цёплая вопратка. Будзённая вопратка. □ Людзі крыху розніліся вопраткай. Тут трапляліся чорныя форменкі чыгуначнікаў, прамазучаныя шапкі дэпоўцаў. Лынькоў. // перан. Покрыва чаго‑н. Белая зімовая вопратка зямлі падралася перш за ўсё на ўзгорках. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́пратка ж Óberbekleidung f -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Во́пратка ’адзенне’ (БРС, КТС, Бяльк., Касп., Яруш., Сцяшк., Інстр. I). Рус. смал. упрятка ’адзенне’, бранск. во́прэткі ’тс’. Ад апратаць (гл.) з дапамогай суф. ‑ка. Падрабязна гл. Мяркулава, Этимология, 1974, 64 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмакрэ́лы, -ая, -ае.

Мокры, змочаны.

Абмакрэлая вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залубяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Зацвярдзелы, каляны.

Залубянелая вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апра́тка ж., разг., см. во́пратка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адубяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і адубелы.

Адубянелая вопратка.

|| наз. адубяне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бурно́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Даўгаполая з шырокімі рукавамі сялянская вопратка з саматканага сукна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)