во́льный

1. прил., в разн. знач. во́льны;

во́льное обраще́ние во́льнае абыхо́джанне, во́льныя паво́дзіны;

во́льная борьба́ спорт. во́льная барацьба́;

во́льные движе́ния спорт. во́льныя ру́хі;

во́льный перево́д во́льны перакла́д;

во́льные стихи́ во́льныя ве́ршы;

по во́льному на́йму па во́льным на́йме;

2. сущ., ист. во́льны, -нага м.;

во́льная шу́тка во́льны жарт;

во́льная пти́ца во́льная пту́шка;

во́льный каза́к во́льны каза́к;

на во́льном во́здухе на во́льным паве́тры;

во́льному во́ля, спасённому рай посл. во́льнаму во́ля, шалёнаму по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакла́д, -ду м. перево́д;

п. арты́кула — перево́д статьи́;

во́льны п.во́льный перево́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́льны

1. свобо́дный, во́льный;

~ная краі́на — свобо́дная (во́льная) страна́;

в. чалаве́к — свобо́дный (во́льный) челове́к;

~нае жыццё — свобо́дная (во́льная) жизнь;

~ная ду́мка — свобо́дная (во́льная) мысль;

2. (о манере держать себя) свобо́дный, непринуждённый;

~нае абыхо́джанне — свобо́дное (непринуждённое) обраще́ние;

~ная барацьба́ — во́льная борьба́;

~ная прафе́сія — свобо́дная профе́ссия;

в. верш — свобо́дный стих;

в. го́радво́льный го́род;

в. перакла́дво́льный перево́д;

~ная тэ́ма — во́льная те́ма;

в. слуха́ч — вольнослу́шатель;

в. маста́к — свобо́дный худо́жник;

в. час — свобо́дное вре́мя;

~ныя ру́хі — во́льные движе́ния;

~наму во́ля — во́льному во́ля;

~ная пту́шка — во́льная пти́ца;

в. каза́кво́льный каза́к;

у ~ную хвілі́ну — в свобо́дную мину́ту;

~наму во́ля, шалёнаму по́лепосл. во́льному во́ля, а шально́му по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каза́к I, -ка́ м. каза́к;

во́льны к.во́льный каза́к;

цярпі́ к. — атама́нам бу́дзешпогов. терпи́ каза́к — атама́ном бу́дешь

каза́к II, -ка́ м. (танец) казачо́к

каза́к III, -ку́ м., обл. лён-долгуне́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рад м. го́род;

во́льны г.во́льный го́род;

гало́ўны г. — гла́вный го́род;

губе́рнскі г. — губе́рнский го́род;

зашта́тны г. — зашта́тный го́род;

ні к сялу́ ні к ~дупогов. ни к селу́ ни к го́роду;

го́рад-геро́й — го́род-геро́й;

адва́га (сме́ласць) гарады́ бярэ́погов. сме́лость города́ берёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парI м. па́ра, -ры ж., мн. нет;

превраще́ние жи́дкости в пар ператварэ́нне ва́дкасці ў па́ру;

пары́ ка́мфоры па́ра ка́мфары;

мя́тый пар мя́тая па́ра;

отрабо́танный пар адпрацава́ная па́ра;

насы́щенный пар насы́чаная па́ра;

перегре́тый пар перагрэ́тая па́ра;

во́льный пар кул. во́льны дух;

от ло́шади идёт пар ад каня́ ідзе́ па́ра;

на всех пара́х по́ўным хо́дам;

зада́ть па́ру даць ла́зню;

подда́ть па́ру падда́ць па́ры;

под пара́ми (в состоянии опьянения) прост. пад му́хай;

с лёгким па́ром з лёгкай па́рай;

пар вон дух вон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаг м.

1. (движение ногой при ходьбе) крок, род. кро́ку м.;

сде́лать шаг вперёд ступі́ць (зрабі́ць) крок напе́рад;

кру́пные, ме́лкие шаги́ буйны́я, дро́бныя кро́кі;

во́льный шаг во́льны крок;

разме́ренные (ме́рные) шаги́ ме́рныя кро́кі;

отме́рить шага́ми адме́раць кро́камі;

2. (движение пешком) крок, род. кро́ку м.; (поступь) хада́, -ды́ ж.; ступа́, -пы́ ж.;

заме́длить, уско́рить шаг прыці́шыць, паско́рыць крок (хаду́);

ско́рым (бы́стрым) ша́гом шпа́ркім кро́кам (шпа́ркай хадо́й);

ти́хим ша́гом ці́хім кро́кам (ці́хай хадо́й, ступо́й);

3. перен. (действие, поступок) крок, род. кро́ку м.; (мера, мероприятие) за́хад, -ду м.;

ло́жный шаг няпра́вільны крок;

предприня́ть шаги́ зрабі́ць за́хады;

4. техн. шаг, род. ша́гу м.;

в двух шага́х крок ступі́ць; каля́ бо́ка;

на ка́ждом шагу́ што ні крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)