волчо́к

1. (игрушка) ваўчо́к, -чка́ м.;

2. (побег) сад. ато́жылак, -лка м.; па́растак, -тка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваўчо́к I, -чка́ м., уменьш. волчо́к; см. воўк

ваўчо́к II, -чка́ м.

1. (игрушка) волчо́к, юла́ ж., куба́рь;

2. (в двери тюремной камеры) волчо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

круцёлка ж., разг.

1. тех. верту́шка; волчо́к м.;

2. (легкомысленная женщина) верту́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ато́жылак, -лка м

1. бот. (боковой побег на дереве) о́тпрыск, отро́сток, побе́г, па́сынок, волчо́к;

2. геол. (ответвление рудоносной жилы) отжи́лок;

3. перен. (потомок) о́тпрыск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваўчкі́ ’расліна Bidens, ваўчкі’ (БРС, Кіс.); ’Pedicularis palustris L.’ Да воўк. Расліна мае плады з шыламі, пакрытымі зубчыкамі. Параўн. іншыя назвы расліны: сабачкі, укр. собачки, стрілки, причепа, кошки і г. д. Параўн. яшчэ ў рус. мове назвы для асота, рапейніка — волчец, волчок, волчняк, волчевник (матывацыя тая ж: пустазелле з вострымі шыламі і ўчэпістымі пладамі; гл. Мяркулава, Очерки, 98). Іначай аб рус. волчец Шанскі 1, В, 153 (запазычанне са ст.-слав. вълчьцъ). Сюды і бел. ваўчкі ’адходы пры прадзенні кудзелі’ (Шатал.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ваўчо́к ’дзіцячая цацка’ (БРС). Рус. волчо́к ’тс’ (з XVI–XVII стст.?). Ад волк, воўк (цацка выдае гукі, нібы выццё); параўн. і чэш. назву гэтай цацкі vlk (Шанскі, 1, В, 153; гл. таксама Фасмер, 1, 346–347, які прыводзіць як паралель лат. vilks ’воўк’ у назвах розных інструментаў і ўказвае, што і ў ням. мове розныя інструменты носяць назву ’воўк’). Менш пераконвае Гараеў, 54 (гл. і Праабражэнскі, 1, 94): сувязь з дзеясловам волочиться. У бел. мове ваўчок, відавочна, запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́растак, -тка м.

1. побе́г, росто́к, о́тпрыск, приро́сток, отро́сток, волчо́к;

2. только мн. по́росль ж.;

вако́л пня ўзнялі́ся малады́я ~ткі — вокру́г пня подняла́сь молода́я по́росль;

3. перен. росто́к;

~ткі но́вага — ростки́ но́вого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)