во́ленсо́ленс

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
во́ленсо́ленс - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́ленсо́ленс книжн. во́ленсо́ленс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́ленсо́ленс, прысл.

Кніжн. Тое, што і воляй-няволяй.

[Ад лац. volens — які жадае і nolens — які не жадае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)