во́ленс-но́ленс, прысл.

Кніжн. Тое, што і воляй-няволяй.

[Ад лац. volens — які жадае і nolens — які не жадае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)