во́латка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. во́латка во́латкі
Р. во́латкі во́латак
Д. во́латцы во́латкам
В. во́латку во́латак
Т. во́латкай
во́латкаю		 во́латкамі
М. во́латцы во́латках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

велика́нша разг. во́латка, -кі ж., веліка́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)