во́кал
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| во́кал |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
во́кал
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
во́кал нареч., см. вако́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́кал, прысл., прыназ.
Тое, што і вакол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́кал, во́кала (БРС, Нас., Грыг., Гарэц., КТС), во́кыла (Бяльк.). Гл. вакол.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вака́л, -лу м., муз., разг. вока́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ На́калле ’ўсё, што ёсць навакол’ (Яўс.). Відаць, з *яа- окол‑ье, гл. вокал, навокал, са сцягнутым двайным а (другое, у выніку акання з о).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вако́л, во́кал (БРС). Рус. около, польск. około, в.-луж. wokoło, н.-луж. hokoło, чэш. okolo, славац. okolo, макед. околу, серб.-харв. около. Да прасл. *kolo ’круг’. Гл. кола.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)