во́блака

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́блака абло́кі
во́блакі
Р. во́блака абло́каў
во́блакаў
Д. во́блаку абло́кам
во́блакам
В. во́блака абло́кі
во́блакі
Т. во́блакам абло́камі
во́блакамі
М. во́блаку абло́ках
во́блаках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́блака, -а, мн. во́блакі і абло́кі, -аў, н.

1. Вялікая маса згусцелай вадзяной пары ў атмасферы.

Кучавыя воблакі.

2. перан., чаго. Суцэльная маса лёгкіх часцінак (пылу, дыму) у паветры.

В. пылу.

|| памянш. во́блачка, -а, мн. -і, -аў, н. і аблачы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. во́блачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

В. слой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́блака (мн. во́блакі) ср. о́блако;

кучавы́я ~кі — кучевы́е облака́;

◊ луна́ць у ~ках — вита́ть в облака́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́блака, ‑а; мн. воблакі і аблокі, ‑аў; н.

1. Вялікая маса згусцелай вадзяной пары ў атмасферы. Кучавыя воблакі. □ У разрыве шэра-цёмных воблакаў мільгнуў серабрысты кружок месяца. Навуменка. Ляціце, арлы-сокалы, За сінія аблокі, Нясіце словы Леніна Да ясных зор высокіх. Русак.

2. чаго. Клуб лёгкіх часцінак (пылу, дыму і інш.) у паветры. Воблака пылу. □ Воблака шызага дыму паплыло па алешніку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́блака (БРС, КТС, Гарэц., Мядзв.), воблак, воблык (Касп., Яруш., Бяльк., З нар. сл.). Рус. о́блако. Запазычанне з ц.-слав. облакь (Праабражэнскі, 1, 628; Фасмер, 3, 102). Параўн. вобалака.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аблачы́нка гл. воблака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́кі мн., см. во́блака

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбападо́бны, -ая, -ае.

Які мае форму грыба.

Грыбападобнае воблака.

|| наз. грыбападо́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́блак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́блак во́блакі
Р. во́блака во́блакаў
Д. во́блаку во́блакам
В. во́блак во́блакі
Т. во́блакам во́блакамі
М. во́блаку во́блаках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́ревый​I ма́рыўны;

ма́ревое о́блако ма́рыўнае во́блака.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)