Во́блака (БРС, КТС, Гарэц., Мядзв.), воблак, воблык (Касп., Яруш., Бяльк., З нар. сл.). Рус. о́блако. Запазычанне з ц.-слав. облакь (Праабражэнскі, 1, 628; Фасмер, 3, 102). Параўн. вобалака.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)