влады́чица

1. уст., высок. улада́рка, -кі ж., валада́рка, -кі ж.;

2. церк. улады́чыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улады́чыца ж., книжн. влады́чица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)