ветраны́, -а́я, -о́е.

Які прыводзіцца ў рух ветрам.

В. млын.

○

Ветраная воспа — часцей дзіцячая заразная хвароба, якая суправаджаецца буйным сыпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вятра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Ветраная воспа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круцёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Назва розных прыстасаванняў, прадметаў, якія круцяцца.

2. Легкадумная, ветраная жанчына.

|| прым. круцёлачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́тряный​I / ве́тряная о́спа мед. ветрана́я во́спа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́траны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́траны ве́траная ве́транае ве́траныя
Р. ве́транага ве́транай
ве́транае		 ве́транага ве́траных
Д. ве́транаму ве́транай ве́транаму ве́траным
В. ве́траны (неадуш.)
ве́транага (адуш.)		 ве́траную ве́транае ве́траныя (неадуш.)
ве́траных (адуш.)
Т. ве́траным ве́транай
ве́транаю		 ве́траным ве́транымі
М. ве́траным ве́транай ве́траным ве́траных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ветраны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ветраны́ ветрана́я ветрано́е ветраны́я
Р. ветрано́га ветрано́й
ветрано́е		 ветрано́га ветраны́х
Д. ветрано́му ветрано́й ветрано́му ветраны́м
В. ветраны́ (неадуш.)
ветрано́га (адуш.)		 ветрану́ю ветрано́е ветраны́я (неадуш.)
ветраны́х (адуш.)
Т. ветраны́м ветрано́й
ветрано́ю		 ветраны́м ветраны́мі
М. ветраны́м ветрано́й ветраны́м ветраны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ветря́нка​II (болезнь) разг. вятра́нка, -кі ж., ветрана́я во́спа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́спа ж., мед. о́спа;

ветрана́я в. — ве́тряная о́спа;

прышчапі́ць ~пу — приви́ть о́спу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вя́транка ’ветраная воспа’ (БРС, КТС, Інстр. II, Мат. Гом.). Рус. ветрянка ’тс’. Утварэнне на базе выразу ’ветраная воспа’ шляхам семантычнай кандэнсацыі з суф. ‑к‑; гл. Фасмер₁, 307, КЭСРЯ, 2, 78. Бел. вятранка, верагодна, з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Махол ’бяздумная, ветраная асоба’ (Юрч., Суч. нар. сл.). Відаць, скарочаная форма ад малахол.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)