ветрако́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ветрако́ла |
ветрако́лы |
| Р. |
ветрако́ла |
ветрако́лаў |
| Д. |
ветрако́лу |
ветрако́лам |
| В. |
ветрако́ла |
ветрако́лы |
| Т. |
ветрако́лам |
ветрако́ламі |
| М. |
ветрако́ле |
ветрако́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ветрако́ла ср. ветроколесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ветроколесо́ ветрако́ла, -ла ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)