ветраго́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ветраго́ннік |
ветраго́ннікі |
| Р. |
ветраго́нніка |
ветраго́ннікаў |
| Д. |
ветраго́нніку |
ветраго́ннікам |
| В. |
ветраго́ннік |
ветраго́ннікі |
| Т. |
ветраго́ннікам |
ветраго́ннікамі |
| М. |
ветраго́нніку |
ветраго́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ветраго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ветраго́ннік |
ветраго́ннікі |
| Р. |
ветраго́нніка |
ветраго́ннікаў |
| Д. |
ветраго́нніку |
ветраго́ннікам |
| В. |
ветраго́нніка |
ветраго́ннікаў |
| Т. |
ветраго́ннікам |
ветраго́ннікамі |
| М. |
ветраго́нніку |
ветраго́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)