ветраго́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ветраго́ннік | ветраго́ннікі | |
ветраго́нніка | ветраго́ннікаў | |
ветраго́нніку | ветраго́ннікам | |
ветраго́нніка | ветраго́ннікаў | |
ветраго́ннікам | ветраго́ннікамі | |
ветраго́нніку | ветраго́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)