ве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тны ве́тная ве́тнае ве́тныя
Р. ве́тнага ве́тнай
ве́тнае		 ве́тнага ве́тных
Д. ве́тнаму ве́тнай ве́тнаму ве́тным
В. ве́тны (неадуш.)
ве́тнага (адуш.)		 ве́тную ве́тнае ве́тныя (неадуш.)
ве́тных (адуш.)
Т. ве́тным ве́тнай
ве́тнаю		 ве́тным ве́тнымі
М. ве́тным ве́тнай ве́тным ве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ветны ’бывалы чалавек, які шмат чаго ведае’ (Крывіч, 12, 1926, 108), рус. бранск. ветный ’прыветлівы, ласкавы, гаваркі, вясёлы’, вяц. ветляной ’ходкі, хвацкі, зухаваты, бывалы’. Да ве́тлы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)