разво́ддзе, -я, н.

Вясенні разліў, веснавая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясня́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Абрадавая веснавая песня.

Дзяўчаты спявалі вяснянкі.

|| прым. вясня́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веснавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да вясны. Веснавыя дні. Веснавыя кветкі. // Які адбываецца вясной. Веснавая навальніца. Веснавая сяўба. Веснавыя канікулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясня́нка

‘веснавая песня; расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясня́нка вясня́нкі
Р. вясня́нкі вясня́нак
Д. вясня́нцы вясня́нкам
В. вясня́нку вясня́нкі
Т. вясня́нкай
вясня́нкаю		 вясня́нкамі
М. вясня́нцы вясня́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

веснавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веснавы́ веснава́я веснаво́е веснавы́я
Р. веснаво́га веснаво́й
веснаво́е		 веснаво́га веснавы́х
Д. веснаво́му веснаво́й веснаво́му веснавы́м
В. веснавы́ (неадуш.)
веснаво́га (адуш.)		 веснаву́ю веснаво́е веснавы́я (неадуш.)
веснавы́х (адуш.)
Т. веснавы́м веснаво́й
веснаво́ю		 веснавы́м веснавы́мі
М. веснавы́м веснаво́й веснавы́м веснавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́водок м. паво́дка, -кі ж.;

весе́нний па́водок веснава́я (вясе́нняя) паво́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Веснацвет (паэт.) ’веснавая пара, калі краскі пачынаюць буйна цвісці’ (КТС, М. Хведаровіч). Новаўтварэнне ад вясна́ (гл.) і цвет (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расхля́біца, ‑ы, ж.

Абл. Асенняя або веснавая бездараж. У расхлябіцу, па непралазнай асенняй гразі, шафёр болей аднаго рэйса не робіць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімо́ва-веснавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зімо́ва-веснавы́ зімо́ва-веснава́я зімо́ва-веснаво́е зімо́ва-веснавы́я
Р. зімо́ва-веснаво́га зімо́ва-веснаво́й
зімо́ва-веснаво́е		 зімо́ва-веснаво́га зімо́ва-веснавы́х
Д. зімо́ва-веснаво́му зімо́ва-веснаво́й зімо́ва-веснаво́му зімо́ва-веснавы́м
В. зімо́ва-веснавы́ (неадуш.)
зімо́ва-веснаво́га (адуш.)		 зімо́ва-веснаву́ю зімо́ва-веснаво́е зімо́ва-веснавы́я (неадуш.)
зімо́ва-веснавы́х (адуш.)
Т. зімо́ва-веснавы́м зімо́ва-веснаво́й
зімо́ва-веснаво́ю		 зімо́ва-веснавы́м зімо́ва-веснавы́мі
М. зімо́ва-веснавы́м зімо́ва-веснаво́й зімо́ва-веснавы́м зімо́ва-веснавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паво́дка ж.

1. полово́дье ср.; по́лая вода́, па́водок м.;

веснава́я п. — весе́нний па́водок;

2. наводне́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)