вернье́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вернье́р |
вернье́ры |
| Р. |
вернье́ра |
вернье́раў |
| Д. |
вернье́ру |
вернье́рам |
| В. |
вернье́р |
вернье́ры |
| Т. |
вернье́рам |
вернье́рамі |
| М. |
вернье́ры |
вернье́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вернье́р геод. вернье́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)