вернье́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вернье́р вернье́ры
Р. вернье́ра вернье́раў
Д. вернье́ру вернье́рам
В. вернье́р вернье́ры
Т. вернье́рам вернье́рамі
М. вернье́ры вернье́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вернье́р геод. вернье́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вернье́р геод. вернье́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вернье́р

[фр. vernier, ад P. Vernier = прозвішча фр. вынаходцы (1580—1637)]

1) тое, што і ноніус;

2) прыстасаванне для дакладнай настройкі радыёапаратуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)