верана́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. верана́л
Р. верана́лу
Д. верана́лу
В. верана́л
Т. верана́лам
М. верана́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верана́л, -лу м., фарм. верона́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верана́л, ‑у, м.

Белы крышталічны парашок, які ўжываецца ў якасці снатворнага.

[Лац. veronalum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верона́л фарм. верана́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)