ве́нтыльны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ве́нтыльны |
ве́нтыльная |
ве́нтыльнае |
ве́нтыльныя |
| Р. |
ве́нтыльнага |
ве́нтыльнай
ве́нтыльнае |
ве́нтыльнага |
ве́нтыльных |
| Д. |
ве́нтыльнаму |
ве́нтыльнай |
ве́нтыльнаму |
ве́нтыльным |
| В. |
ве́нтыльны (неадуш.)
ве́нтыльнага (адуш.) |
ве́нтыльную |
ве́нтыльнае |
ве́нтыльныя (неадуш.)
ве́нтыльных (адуш.) |
| Т. |
ве́нтыльным |
ве́нтыльнай
ве́нтыльнаю |
ве́нтыльным |
ве́нтыльнымі |
| М. |
ве́нтыльным |
ве́нтыльнай |
ве́нтыльным |
ве́нтыльных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ве́нтыльны тех., муз. ве́нтильный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́нтыльны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да вентыля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́нтыль, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).
1. Клапан для рэгулявання расходу вадкасці, пары, газу ў некаторых тэхнічных устройствах.
2. Клапан у музычных інструментах для рэгулявання вышыні гуку.
|| прым. ве́нтыльны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)