велю́р, -у, м.

Драп або фетр з мяккім густым кароткім ворсам, а таксама мяккая скура, вырабленая пад аксаміт.

|| прым. велю́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

велю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. велю́р
Р. велю́ру
Д. велю́ру
В. велю́р
Т. велю́рам
М. велю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

велю́р, -ру м., текст. велю́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

велю́р текст. велю́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

велю́р, ‑у, м.

1. Вышэйшы гатунак драпу, аксаміту, плюшу.

2. Падобная да замшы скура, з якой вырабляецца абутак.

[Ад фр. velours — аксаміт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драп-велю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. драп-велю́р
Р. драп-велю́ру
Д. драп-велю́ру
В. драп-велю́р
Т. драп-велю́рам
М. драп-велю́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драп-велю́р текст. драп-велю́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драп-велю́р (род. драп-велю́ру) м., текст. драп-велю́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)