ве́дамы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́дамы ве́дамая ве́дамае ве́дамыя
Р. ве́дамага ве́дамай
ве́дамае		 ве́дамага ве́дамых
Д. ве́дамаму ве́дамай ве́дамаму ве́дамым
В. ве́дамы (неадуш.)
ве́дамага (адуш.)		 ве́дамую ве́дамае ве́дамыя (неадуш.)
ве́дамых (адуш.)
Т. ве́дамым ве́дамай
ве́дамаю		 ве́дамым ве́дамымі
М. ве́дамым ве́дамай ве́дамым ве́дамых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́дамы, ‑ая, ‑ае; ‑а.

Разм. Тое, што і вядомы ​1 (у 1 знач.). Ажно трэцяга дня князь прыдумаў адну Для дружыны пацеху, забаву: Загадаў ён пазваць гусляра-старыну, Гусляра з яго ведамай славай. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)