вахцё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́рка вахцё́ркі
Р. вахцё́ркі вахцё́рак
Д. вахцё́рцы вахцё́ркам
В. вахцё́рку вахцё́рак
Т. вахцё́ркай
вахцё́ркаю		 вахцё́ркамі
М. вахцё́рцы вахцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вахцё́рка

‘памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́рка вахцё́ркі
Р. вахцё́ркі вахцё́рак
Д. вахцё́рцы вахцё́ркам
В. вахцё́рку вахцё́ркі
Т. вахцё́ркай
вахцё́ркаю		 вахцё́ркамі
М. вахцё́рцы вахцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вахцёрка ж., разг. ва́хтерша, вахтёрша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вахцёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да вахцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вахцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяжурны стораж на прадпрыемстве, ва ўстанове.

|| ж. вахцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. вахцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́хтерка, ва́хтёрка (помещение) разг. вахцёрка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́хтерша и разг. ва́хтёрша разг. вахцёрка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)