вахцё́рка

‘памяшканне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́рка вахцё́ркі
Р. вахцё́ркі вахцё́рак
Д. вахцё́рцы вахцё́ркам
В. вахцё́рку вахцё́ркі
Т. вахцё́ркай
вахцё́ркаю		 вахцё́ркамі
М. вахцё́рцы вахцё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)