васілі́ск
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
васілі́ск |
васілі́скі |
| Р. |
васілі́ска |
васілі́скаў |
| Д. |
васілі́ску |
васілі́скам |
| В. |
васілі́ска |
васілі́скаў |
| Т. |
васілі́скам |
васілі́скамі |
| М. |
васілі́ску |
васілі́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
васілі́ск, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Жывёліна з роду яшчарак з доўгім хвастом і грэбенем на спіне, жыве ў трапічнай Амерыцы.
2. Казачная пачвара, змей, ад позірку якога гіне ўсё жывое.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
васілі́ск м., зоол., миф. васили́ск
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
васілі́ск, ‑а, м.
1. Жывёліна з роду яшчарак з доўгім хвастом і грэбенем на спіне, якая жыве ў трапічнай Амерыцы.
2. Казачнае страшыдла, змей, ад позірку якога гіне ўсё жывое.
[Грэч. basiliskos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
васили́ск зоол., миф. васілі́ск, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)